6 juli stond al even in het vet op de agenda. XTERRA France, een prachtige streek, super organisatie, leuke sfeer, zware wedstrijd. Just what I like!
Ook hier mochten de bijna 1000 atleten zich verwachten aan 500m zwemmen, 19km MTB en een 5km zware trailrun.
In de zwemstart positioneerde ik me zowat rechtsvoorin, om het wasmachine-effect wat te omzeilen. Zo kon ik aardig goed meevolgen met de kop van de wedstrijd. Een vrij goede zwembeurt resulteerde dat ik als 35e aan het fietsen kon beginnen. De startklim deed al snel dienst als waardemeter. Benen waren goed, de inhaalrace was ingezet. Na een zeventel kilometer riep een Franse supporter "Quatrième, allez, allez!". Ik dacht dat ik hem niet goed verstaan had en dat hij 14e, of 40e bedoelde. Maar het was toch waar! Alleen naderde ik niet zo snel meer als voordien op de voorlopers. Het zwaarste deel van het parcours zat hem dan ook in het begin van het parcours. Toen ik echt bij m'n voorganger kwam kreeg ik mijn ketting niet meer op de grote plateau vooraan. Jammer, net op een snelheidsstuk. Op het houten parcours aan de finish valt ie nog net voor me, waardoor we toch samen de wissel inkomen. 
In het lopen liep hij toch net iets te snel voor mij. Ik zag wel dat ik een redelijk grote voorsprong had op mijn eerste achtervolger. Maar in de laatste kilometers kwamen er nog twee sterke Franse lopers uit de achtergrond opdagen. Het werd een secondespel, waarin ik toch nog een plaats moest toegeven. En zo eindig ik als vijfde op 30" van het podium. Balen!
Maar toch zeker tevreden. Een zwaar jaar op school combineren met trainen, en goed presteren, het lukt! 
Hier kom ik ooit nog wel eens mijn overwinning opeisen... :)

Na de Xterra-pret in de Vogezen reden we verder door naar de Dolomieten in Italië. Dit deed op 12 juli dienst als decor voor de Dolomiti Superbike. Een grote mountainbikemarathon met 60 of 120km's. Ik stond echter in een slechte startbox (de allerlaatste), waardoor er toch zo'n 4000 man voor me startte. Gelukkig was het niet té technisch zodat inhalen nog redelijk 'gemakkelijk' verliep. Slalommend tussen het volk haspelden we 1600 hoogtemeters af met prachtige uitzichten. 
Na 2h44 kwam ik over de finish gereden, goed voor een 44e positie. Tevreden! Ook hier probeer ik het komende jaren nog eens opnieuw, met dan hopelijk een heel wat betere startplaats!

Nadien koppelde ik er nog een mooie en leuke stage aan, zodat ik de komende races sterk aan de start kom!
Deze wedstrijden zijn de Nisraman in Nisramont, en nadien het BK offroad triatlion in La Gileppe!

15 juni - offroad triathlon Vieilles Forges

In de Franse Ardennen werd er gestreden om de titel 'Championnat de Champagne Triathlon Vert'. 1km zwemmen, met een Australian exit, gevolgd door 20km techniciteit en genieten op de MTB, en een 8km zware trailrun als afsluiter.

Het zwemmen vlotte voor geen meter, ik kwam ergens halfweg het pak uit het water geklommen. Op de fiets maakte ik dan traditiegetrouw heel wat plaatsen goed. Maar toch ontbrak de turbo om te knallen op de hellingen. Vooral de laatste kilometers werden lastig. 
De afsluitende loopproef werd niet veel beter. De eerste ronde was afzien, maar in de tweede ronde kwam de snelheid terug, en kon ik zo de schade toch wat beperken. 

Een 12e plaats overall. Het waren natuurlijk enkele zware weken (en maanden) voordien, met examens, eindwerk en weinig slaap. Ontevreden ben ik dus zeker niet, en ik heb er enorm van genoten. Prachtwedstrijd!