vallen.
De drang om te winnen was dus groter dan ooit ervoor. Ook omdat het in Rotem een prachtparcours en leuke wedstrijd is.
Echter zat alles in de dagen ervoor me wat tegen, ik kon allesbehalve ontspannen en uitgerust aan de start komen.
De start zou om 11u gegeven worden in het naburige kanaal. Zonder opwarming in 17°C water zwemmen zou toch wel fris blijken. Een goeie zwemproef zat er niet in, ik kwam pas als 24e uit het water. Techniek en oriëntatie was ver te zoeken. 2’30” kwam ik na de eerste uit het water, niets om fier op te zijn. Net als de wissel in T1…
Dan zou ik al vrij sterk uit de hoek moeten komen om nog in de kop van de wedstrijd te komen. Ik zou er het beste van maken…
Eens op de fiets had ik wel een goed gevoel. Toch even bekomen van een inspannende zwemproef, maar ik haalde al snel heel wat tegenstanders in. Stevige klimmetjes met bijhorende afdalingen, en af en toe iets technischere stukken, I love it!
In de tweede en laatste fietsronde kwam ik dichter naar voren. Ik probeerde telkens in te halen met erop-en-erover zodat niemand in het wiel zou kunnen kruipen om mee op te schuiven. Dat werkte goed, maar ik wist niet precies in welke positie ik lag, en hoever de eerste nog voor mij zou zijn.
Ik reed blijkbaar als tweede de wisselzone in, met ongeveer 25” achterstand. Dit bleef de eerste vier loopkilometers ongeveer gelijk. In de laatste kilometer ben ik dan aan een langgerekte eindspurt begonnen. Op ongeveer 150m van de finish kom ik erbij, en op 50m van de meet begin ik te spurten vanuit tweede positie.
Ah, YES, erop en erover! Finish: FIRST! Moegestreden, maar heel tevreden!
Beter dan dit kan je een seizoen niet afsluiten!