Aangezien deze XTERRA toch een hoofddoel was, samen met het EK van binnen 2 weken zat het mentaal toch even wat minder.
Ik had mezelf voorgenomen indien ik me in de top 3 bevond na het fietsen, dat ik het risico zou nemen, en de wedstrijd zou uitlopen, omdat podium echt wel het doel was.
De wedstrijd zelf verliep goed. Ik kwam als 12e uit de eerst wisselzone na het zwemmen, waar ik zeker wel tevreden mee ben. In de eerste MTB-kilometers - die enkel omhoog liepen - kon ik heel wat tegenstanders inhalen, zodat ik na het fietsen in vijfde positie lag. Met de nummer vier vlak voor me, waarna er wel een iets groter gat was tussen de eerste drie koplopers, maar niet onoverbrugbaar.
Met dat in gedachte vertrok ik toch voorzichtig aan de eerste loopkilometers, die ik pijnvrij kon afleggen. Ik kon mijn voorloper goed volgen, zonder echt moeite te doen, het podium lag dus wel binnen handbereik. Maar achter me kwam nummer zes dichterbij, en begon ik toch te denken aan wat ik vooraf gezegd had met het oog op het EK. Na ongeveer 2-2,5km stap ik toch uit de race. Helaas. Een moeilijk moment, maar misschien wel het verstandigste...
Ondanks dat houd ik er wel een goed gevoel aan over. De drie onderdelen verliepen vlot. Eerst en vooral het zwemmen, waar ik heel wat trainingen extra heb aan gespendeerd, en dit loonde. Op de mountainbike reed ik ook weer net wat sterker dan vorig jaar, al was het moeilijk vergelijken op een gewijzigd parcours. En tenslotte kon ik aardig goed lopen, ondanks de blessure. Voor 2km.
Hopelijk kan ik in de volgende week toch enkele looptrainingen afwerken, op het EK zijn het immers 10 loopkilometers...
De rest van de race verliepen goed, maar op de lange hellingen moest ik toch wat tijd prijs geven.
Ondertussen geen last meer van de voet, maar ook nog niet gelopen...
Laatste week tot het EK Crosstriathlon in Schluchsee, Germany!