In april this year, I raced the XTERRA Greece competition, a beautiful place and race.
It was my first long XTERRA race, which goes over: 1500m swim (in the sea), 32km mountainbike and to finish a 10km heavy trailrun.
I started not too fast, knowing it was going to be longer than I was used to. And this plan worked out very well; I finished on a 2nd AgeGroup place (= not-Pro’s) and 22nd including the PRO athletes.
This was enough to qualify for the XTERRA Worldchampionships in Maui, Hawaii on october, 23rd 2016.
 
The months pass by, and the trainings are getting harder. I raced in mean time XTERRA Belgium; France (where I spotted another REHAU-employee’s car); and Denmark.  Belgium and France were not as good as I wanted due two crashes with the bike a little bit earlier. But in Denmark I did a good race, with a 2nd place in the AgeGroup category again.

​​Joeri Deleebeeck goes to Hawaï!

Ter ondersteuning van de reis en deelname aan het wereldkampioenschap XTERRA te Maui/Hawaï organiseren we een eetfestijn.

Deze zal plaats vinden op 1 oktober 2016 vanaf 's middags in D'Oude School te Weerde.

Hierbij serveren wij huisgemaakte gehaktballetjes in tomatensaus met frietjes. Indien je vegetarisch bent gelieve dit eventjes te melden en wij zorgen voor een oplossing!

Prijs:
Volwassenen: 12 euro
Kinderen: 6 euro

Zin om te komen? stuur gerust een mailtje naar eetfestijnjoerideleebeeck@gmail.com om je plaats te reserveren.

Graag vragen we jullie om het eten op voorhand te betalen, dit op volgende rekeningnummer:
BE70 9730 5186 5025

XTERRA Maui is de avontuurlijke versie van IRONMAN Hawaii. Er wordt 1500m gezwommen in de zee, waarna de atleten ongeveer 40km mountainbiken door de ananasvelden, om met een 10km lange trailrun af te sluiten.

De qualification was binnen na een sterke wedstrijd in de XTERRA Griekenland begin mei: als vierde niet-prof; en tweede in de agegroup 25-29 jaar geëindigd.

​​XTERRA Frankrijk was de laatste van een serie van twee hoofddoelen (en een kleinere tussenin) waar ik in het begin van het seizoen zeker wou scoren.

D-60
Na Spa en Griekenland was de conditie heel goed, dus dat beloofde vuurwerk te geven!

D-45
Maar 2 weken voor de eerste XTERRA in België/Namur val ik op datzelfde parcours. Knie gehavend. Een eerste hoofddoel valt tegen.

D-14
Net wanneer de trainingen opnieuw goed beginnen gaan, ga ik 2 weken voor XTERRA Frankrijk opnieuw tegen de vlakte, ditmaal is de pols het slachtoffer.
Mountainbiken is onmogelijk. 

D-7
Een week voor Frankrijk had ik nog de offroadtriatlon van Couvin gepland. Een mooie wedstrijd en leuk parcours verzameld in een kleinere organisatie.
Ik start er, maar stop onmiddellijk na het zwemmen. Fietsen was nog steeds niet mogelijk, maar ik kom wel als vijfde uit het water. Tussen de sterke waalse delegatie offroad'ers! Hier had ik hoog kunnen scoren! Op naar de volgende!

21st overall, 4th Agegrouper; 2nd agegroup 25-29! A lot of results fore just one race, but I'm happy with every single of them.
21st place including 17 PRO's, all of the PRO-athletes are in front of me, but yeah, that's why they are the PRO's :) And that makes me the 4th agegrouper, or not-pro. A good results which I didn't expected.
That's also the case with the AG25-29 result.I thougt a podium place would be possible, but really finishing second I never thought it would be possible. Too bad I just missed my Hawaii-Maui slot, which was only preserved for the winners of each AG-category.
But it was great racing, and next time I'll get that qualification!

The sea was calm, the MTB-lap was beautiful but not too difficult nor hard. They kept that for the run :) A technical and hilly run-course made it an true XTERRA adventure!

​That's why we do this!

Dé opener van het Belgische (offroad) triatlon seizoen: de triathlon vert de Spa.
Ondertussen al heel wat edities meegedaan, maar die van 2016 zou toch de koudste worden...

500m zwembadzwemmen, 20km MTB met een 5k trailrun als afsluiter. Er staan heel wat sterke namen aan de start (Tim van Daele, Nicolas Corentin, Florian Badoux, Jerome Lafourte, Julien Piron, Cyprien Dion, Johan Goubau, Mathieu Louis, ...) , dus een goeie test!

Ik lag in de baan met Tim, waar hij zoals afgesproken een kopstart maakt. Ik probeer even te volgen, maar dat tempo ligt net iets te hoog. Vooral de eerste helft probeer ik niet té snel te gaan, en dat loont; een goeie tweede zwemhelft zorgt voor een goed gevoel in het zwemmen. Geen toptijd, maar er valt mee te leven :) 7'30"; op een 40" achterstand van Tim; en ik ga de wissel in gelijktijdig met Nicolas en Mathieu!

Een iets snellere wissel dan die twee laatstgenoemden zorgde ervoor dat ik als tweede de fiets op kon, met een kleine voorsprong op mijn twee achterliggers. Beiden zijn sterke fietsers, maar toch kies ik ervoor niet te wachten en mijn eigen tempo te rijden. Mathieu moet hierdoor Nicolas een beetje laten gaan, die tot bij mij komt gereden. Samen rijden we de rest van de wedstrijd goed rond, waarbij Mathieu er regelmatig nog bijkwam, maar evenveel keer weer moest lossen. 

Echt veel dichter op Tim komen we niet, het verschil blijft nagenoeg gelijk. Met dertig seconden achterstand kan ik opnieuw als tweede de loopschoenen aantrekken, en  de achtervolging inzetten. Nicolas wisselt ook een tiental seconden na mij, en Mathieu volgt iets later.
Dit zou een spannende loopproef worden, omringd door sterke lopers!

Tim kan toch het gat net iets vergroten, en Nicolas komt op zijn beurt iets dichter bij mij. In de laatste kilometer gaat hij op en over mij, en ik kan net niet meer aanpikken. Het gat wordt heel langzaam groter. 

Zo word ik na winnaar Tim van Daele en zilveren Nicolas Corentin derde, op een minuut van de winnaar.
Goed wedstrijdverloop gehad, geen noemenswaardige verbeterpuntjes (uitgezonderd een losgekomen zadel... :) ). Zo moet het! Content. 
Op naar de volgende! 

ROC d'Ardenne marathon en daarna XTERRA Griekenland!

http://mtblily.be/tim-van-daele-wint-in-spa/

In Jeumont lag er ons eens snel (maar niet té snel), zwaar (maar niet té zwaar), parcours te wachten met wat hoogtemeters  (maar niet té veel hoogtemeters). 
Een ingesloten meertje verzorgde onze eerste proef, en het lopen bestond uit twee ronden, deels op het MTB-parcours, maar ook de nodige extra zware lusjes, met één dodelijke helling. 
800m zwemmen - 19km MTB - 6km lopen
​Niki Devoldere werd tweede, ikzelf zesde.

Short report:
In deze Nederlandse Crosstriatlon moesten we 1000m zwemmen, waarbij we startten van op een boot. In de (neder-)Rijn ging de 1km stroomafwaarts snel vooruit. Al had ik geen te beste armen.
Op de MTB kregen we eerst een aanloopstuk voor de wielen geschoven waar de snelheden de hoogte in gingen.
Eens we het lokale rondje bereikt hadden, mochten we daar vier rondjes rijden op een snel en droog parcours, met hier en daar een licht technisch strookje. Mijn grote motor sloeg echter niet direct aan en kon niet het tempo maken dat ik zou willen.
In het lopen deden we twee ronden, waarvan de helft vlak, en de andere helft met de nodige hoogtemeters :)
Zo kapot als ik zat miste ik echter een pijltje, waardoor tegengesteld over de finish kwam, met het juiste aantal kilometer. 
De frisheid ontbrak vandaag, zevende plaats.

Na de overwinning in Vieilles Forges heb ik een kleine blessure opgelopen aan de voet. Een stressfractuur op twee middenvoetsbeentjes, op de rand van een breuk. Als resultaat daarvan mocht ik niet meer lopen. Zwemmen en fietsen mocht wel, al was dat toch met enige voorzichtigheid...
Aangezien deze XTERRA toch een hoofddoel was, samen met het EK van binnen 2 weken zat het mentaal toch even wat minder.
Ik had mezelf voorgenomen indien ik me in de top 3 bevond na het fietsen, dat ik het risico zou nemen, en de wedstrijd zou uitlopen, omdat podium echt wel het doel was. 

De wedstrijd zelf verliep goed. Ik kwam als 12e uit de eerst wisselzone na het zwemmen, waar ik zeker wel tevreden mee ben. In de eerste MTB-kilometers - die enkel omhoog liepen - kon ik heel wat tegenstanders inhalen, zodat ik na het fietsen in vijfde positie lag. Met de nummer vier vlak voor me, waarna er wel een iets groter gat was tussen de eerste drie koplopers, maar niet onoverbrugbaar.
Met dat in gedachte vertrok ik toch voorzichtig aan de eerste loopkilometers, die ik pijnvrij kon afleggen. Ik kon mijn voorloper goed volgen, zonder echt moeite te doen, het podium lag dus wel binnen handbereik. Maar achter me kwam nummer zes dichterbij, en begon ik toch te denken aan wat ik vooraf gezegd had met het oog op het EK. Na ongeveer 2-2,5km stap ik toch uit de race. Helaas. Een moeilijk moment, maar misschien wel het verstandigste...

Ondanks dat houd ik er wel een goed gevoel aan over. De drie onderdelen verliepen vlot. Eerst en vooral het zwemmen, waar ik heel wat trainingen extra heb aan gespendeerd, en dit loonde. Op de mountainbike reed ik ook weer net wat sterker dan vorig jaar, al was het moeilijk vergelijken op een gewijzigd parcours. En tenslotte kon ik aardig goed lopen, ondanks de blessure. Voor 2km. 
Hopelijk kan ik in de volgende week toch enkele looptrainingen afwerken, op het EK zijn het immers 10 loopkilometers...

Na de XTERRA in Frankrijk trok ik door naar Italië om daar nog wat leuke mountainbikekilometers te rijden, en 60wedstrijdkilometers in de Dolomiti Superbike. Een niet technische, maar heel mooie MTB-marathon in de Italiaanse Dolomieten.Na een snelle race met toch de nodige hoogtemeters (1800hm) eindigde ik als 12e elite. Ik mocht starten tussen dé wereldtop (Alban Lakata (huidig WK), Roel Paulissen (ex-WK 2008 & 2009) en Illias Periklis (ex-WK 2014), die ik maar nipt kon volgen bergop, maar waar ik me iets te veel heb opgeblazen.
De rest van de race verliepen goed, maar op de lange hellingen moest ik toch wat tijd prijs geven.

Ondertussen geen last meer van de voet, maar ook nog niet gelopen...
Laatste week tot het EK Crosstriathlon in Schluchsee, Germany!