D-60
Na Spa en Griekenland was de conditie heel goed, dus dat beloofde vuurwerk te geven!
D-45
Maar 2 weken voor de eerste XTERRA in België/Namur val ik op datzelfde parcours. Knie gehavend. Een eerste hoofddoel valt tegen.
D-14
Net wanneer de trainingen opnieuw goed beginnen gaan, ga ik 2 weken voor XTERRA Frankrijk opnieuw tegen de vlakte, ditmaal is de pols het slachtoffer.
Mountainbiken is onmogelijk.
D-7
Een week voor Frankrijk had ik nog de offroadtriatlon van Couvin gepland. Een mooie wedstrijd en leuk parcours verzameld in een kleinere organisatie.
Ik start er, maar stop onmiddellijk na het zwemmen. Fietsen was nog steeds niet mogelijk, maar ik kom wel als vijfde uit het water. Tussen de sterke waalse delegatie offroad'ers! Hier had ik hoog kunnen scoren! Op naar de volgende!
De vogezen is een prachtige locatie, dus ondanks ik nog niet zeker wist of ik zou kunnen deelnemen zak ik toch af naar Xonrupt. De dag voor de wedstrijd kruip ik voor de eerste keer sinds twee weken opnieuw de MTB op en probeer het parcours te verkennen.
De klimmen en vlakke stukken lukken aardig, alleen moet er dan nog gedaald worden natuurlijk. En daar wringt het schoentje. Halverwege de afdalingen moet ik de pols wat rust geven, om daarna krampachtig verder te gaan, en te hopen dat de pols het houdt.
D-0
Na het regenachtige weer van gisteren klaart de hemel weer wat op als het startkanon afgaat. Meer 1000 atleten duiken het water in om aan het avontuur te beginnen! Rechtsvooraan probeer ik mijn paats op te eisen, en een goed zwemritme te vinden.
Het gevoel zat niet helemaal goed, mede dankzij de drukke eerste helft, maar uiteindelijk kom ik op een deftig uur weer op het droge. De ingetapete pols is ondertussen al de helft van z'n tape kwijt, en zo springen we met een bang hartje de MTB op!
Klaar voor 40km technisch en hoogtemetrisch plezier! Op enkele wandelpassages na was het heel aangenaam racen in een prachtig decor. De pols hield het in de eerste ronde redelijk goed uit, al pikte het wel in de afdalingen.
Maar vooral het -steeds mooi in elkaar geknutselde- houtwerk met bijhorende drop'jes deed de pols het meeste pijn. In de tweede ronde schoof ik nog steeds goed op, maar toch net iets minder gretig dan voordien, ik besefte dat de 10km trail ook nog genoeg krachten zouden kosten.
Mijn energieverdeling bleek goed te zitten: de loopkilometers waren een waar genot van begin tot einde!
Als 89e en 15e AG 25-29 loop ik over de finish. Blij dat ik heb kunnen deelnemen, er zonder schade ben uitgekomen, en een redelijk resultaat (zeker gezien de omstandigheden) heb kunnen neerzetten. Maar bovenal, ik heb er van genoten!
Dit geeft toch weer een mentale boost naar de volgende -prachtige- races!