Na heel wat bloed (kleine valpartijen), zweet (de vele trainingen door Jesse), en tranen (de harde trainingen en het extra werk met de whereabouts) kwamen we in juni met een goeie -bijna top- vorm als eerste over de meet in Vieilles Forges. De conditie zat dus goed! Echter liep ik daar een stressfractuur op op mijn middenvoetsbeentjes van mijn rechtervoet. Verdict: zes weken niet meer lopen. Echter was het EK nog maar drie weken ver af...
Het startschot voor de 1500m zwemmen - 30km MTB en 10km lopen werd om 9u gegeven.
De non-wetsuit swim verliep behoorlijk goed. Ik kon me in een goed groepje nestelen, en verloor zo wel wat tijd, maar het bleef beperkt. De 1500 bleken er wel net iets meer te zijn (2x900m, ipv 2x750m).
Vooraf had ik het MTB parcours enkele keren verkend, en het bleek niet zo technisch en zwaar, maar dus wel heel snel. Tijdens de race zelf voelde het echter toch wel zwaar en snel aan. Toch kon ik enkele jongens inhalen en voorblijven, maar kwam achter een Italiaan te zitten die tweemaal een foutje maakte en verloor ik wel wat tijd.
De tweede mountainbikeronde verliep niet geheel naar behoren, en ik was blij dat ik richting het looponderdeel kon gaan.
Ondanks de weinige looptrainingen de laatste maand verliep het toch vrij goed. De eerste ronde was niet super, maar de drie ronden erna kon ik een beter tempo lopen.
Zo finishte ik als 24e elite (38e overall).
De tijd op enkele goeie tegenstanders bleef redelijk beperkt, en dus kan ik niet ontevreden zijn. Al had ik toch wel net iets beter gehoopt.
Het was zeker een mooie omgeving en leuk evenement. Ook een hele ervaring om het als 'elite' mee te mogen maken (na mijn U23 deelnames in 2013).