Een snel parcours met een klein technisch stuk in het bos kregen we voor onze wielen geschoven. De conditie was goed voor de tijd van het jaar, maar dat was de concurrentie ook. Ietwat teleurgesteld met een negende plaats. Maar het gevoel was zeker goed!
Het lopen ging meer dan behoorlijk. En in het fietsen kan ik in de eerste ronde al tot de vijfde plaats rijden. Iets later rijd ik in vierde positie en zie ik nummer drie voor me uitrijden, maar mijn achterstand blijft vrij constant. De laatste fietsronde reed ik nog een goed tempo, maar zorgde ik ervoor dat de beentjes redelijk fris aan de laatste 3km lopen konden beginnen. Dat deden ze voortreffelijk en ik kan mijn vierde plaats behouden. Heel tevreden! Net naast het podium, maar vooraf had ik dit niet durven denken, er stonden heel wat kleppers aan de start, waarvan ik er toch enkele achter me laat.
4 - 21 - 2 zijn de afstanden, en gaan over vrij veel asfalt, grasstroken en een kort technischer stukje. Door het het aangename maartse zonnetje zou het parcours er snel bijliggen, de eerste vier km run zou dus ook belangrijk zijn.
Na het startschot en een goeie eerste kilometer zit ik rond de 5e positie, goed op schema. Na de wissel sloot ik al snel aan bij twee voorlopers, en zit ik in een groepje van drie voor de derde plaats.
We draaiden goed rond, en na wat kopwerk gedaan te hebben op het kleine technische stukje zag ik dat ik een gat had. Het parcours is helemaal niet ideaal om er alleen vandoor te gaan, maar toch even gas geven en kijken of ze zouden terugkomen. Maar al snel zie ik dat er een sterke fietser de kop neemt en beslis ik om me te laten inlopen, om met een groepje goed rond te draaien tegen de wind in. Dat deden we goed, tot we weer op dat technische stukje kwamen. Stom als ik ben nestel ik me daar in de laatste positie van het groepje -wetende dat ik daar de vorige keer een voorsprong heb kunnen maken. De eerste twee fietsers vliegen door het stukje, en de atleet net voor mij moet een gaatje laten vallen. Inhalen op dit stukje singletrack lukt amper, en ik zie het gat groter worden. De vogel is gaan vliegen.
De koploper deed ondertussen al het werk alleen, en fietst nog steeds op kop. Daarachter volgde de twee sterkere fietsers uit mijn groepje, waarna ik volg op een 150-tal meter. Maar ik krijg het gat niet meer gedicht.
De laatste 2km run was dan ook onvoldoende om er nog naartoe te lopen, en laat staan erover te gaan. Vierde. Teleurgesteld.
Vorige week ook vierde, maar toen kon ik niet beter, deze keer wel.
Maar ik voelde dat de conditie goed zit, dat stemt me zeker tevreden. Komende periode nog goed doortrainen, en dan zullen we sterk staan op de 55.5 Portocolom!